Su bütün canlılarda olduğu gibi yem bitkilerinde de hayatın devamı için gereklidir. Bitki gelişmesi ile topraktaki su miktarı arasında sıkı bir ilişki vardır. Genç bitkilerin kök sistemi henüz yeterince gelişmemiş olduğundan, topraktaki suyun tamamı onlar için elverişli değildir. Bu nedenle yeni kurulan yem bitkileri tesislerini kısa aralıklarla sulamakta yarar vardır. Bazı yem bitkileri sulamaya karşı olumlu reaksiyon gösterirler. Yani sulama ile verimde ve kalitede artışlar meydana gelir. Bazılarında ise böyle bir gelişme görülmez. Sulama ile verim artışı sağlayan yem bitkilerinde su ihtiyacı bitki türü ve çeşidine, gelişme periyoduna, yaşına, gelişme devresine, bitkinin büyüme hızına, toprağın bünyesi ve derinliğine, arazinin topoğrafik durumuna, suyun toprak içine giriş ve süzülüşüne, yıllık yağışın dağılış ve miktarına, sıcaklığa, rüzgar hızına ve gün uzunluğuna bağlı olarak değişir.
Suyun diğer faktörlerle birlikte değerlendirilmesi mecburiyeti vardır. Yani diğer büyüme şartları uygun olduğunda sulamadan istenilen sonuç alınır. Mesela yem bitkileri haşere ve hastalıklara maruz iseler ve toprakta da yeterli besin elementleri yoksa, ne kadar su verilirse verilsin bunun bitkilere faydası olmayacaktır. Dolayısıyla ekonomik bir yem bitkisi yetiştiriciliğinde sulamayı diğer kültürel faaliyetlerle birlikte düşünmek gerekmektedir.
Yem bitkileri değişik sulama metodları ile sulanabilmektedir. Sulama metodunun seçimindeki en önemli husus tarlanın tesviyeli olup-olmaması ve toprak yapısıdır. Hafif meyilli ve derin topraklarda yetişen yem bitkilerini sulamak için ideal sulama yöntemi uzun tava veya border usulü sulamadır. Eğer arazi engebeli ise ve tava usulü ile sulanamayacaksa en uygun sulama sistemi yağmurlama sulama sistemidir. Bu metod ile bitkiler çok küçük fide devresinde iken dahi sulanabilmekte ve su kaybı asgariye
indirilmektedir.