Memleketimiz için bu denli önemli olan yem bitkilerinden azami istifade edilebilmesi, bu bitkilerin karakterlerine has ve araştırmalarla tespit edilmiş tekniklerine uygun tarımlarının yapılmasına bağlıdır. Usul ve yöntemine göre yapılacak yem bitkisi tarımı hem verimin hem de kalitenin artmasını temin edecektir.
Yem bitkilerini genel olarak iki grup altında toplayabiliriz. Bunlar baklagil yem bitkileri ve buğdaygil yem bitkileridir.
Baklagiller, kazık köklere sahip olup kökleri derinlere kadar iner ve geniş bir alana yayılır. Gövde toprak üstünde dallanır. Yaprakları küçük yaprakçıklardan oluşmuştur.
Buğdaygiller ise saçak köklüdür ve bu kökler genellikle toprağın 40 cm’ lik kısmını kaplar. Buğdaygillerde sap, boğum ve boğum aralarından oluşmuştur ve yapraklar bu boğumlardan çıkarlar. Aynen buğdayda olduğu gibi tohumlarını başaklarında oluşturur. Baklagiller ise tohumunu baklaları içerisinde oluştururlar.
Yem bitkilerinin büyük bir çoğunluğu çok yıllık bitkilerdir. Eğer yem bitkileri bir kez iyi bir şekilde tesis edilirse gerekli bakım ve idare sistemleri uygulanırsa uzun yıllar bu alanlardan faydalanma imkanı hasıl olur. Bu nedenle yem bitkileri tesisine diğer kültür bitkilerine göre daha ayrı bir önem vermek gerekir. Yem bitkileri yetiştirme tekniğini;
1. Yem bitkileri yetiştiriciliğinde toprak ve tohum yatağının hazırlanması,
2. Yem bitkilerinin ekimi,
3. Yem bitkileri tesislerinin bakımı,
4. Yem bitkilerinden faydalanma başlıkları altında inceleyebiliriz.