Tanımı ve Yaşayışı

• Türlere göre değişmekle birlikte, erginlerin renkleri genellikle grimsi veya kahverengimsi siyahtır.

• Erginler sırtüstü çevrildiklerinde sıçrayıp ters dönerler ve bu sırada “çıt” diye ses çıkarırlar.

• Larva uzun silindir şeklinde, sert vücutlu ve parlak görünümde, kahverenginde veya kiremit rengindedir.

• Olgun larva 2-3 cm boyundadır.

• Kışı larva veya ergin halde toprak içinde geçirirler. İlkbaharda havaların ısınmasıyla birlikte larvalar toprak yüzeyine yaklaşarak beslenirler.

 

Zarar Şekli

• Esas zararı larvalar yapar.

• Larvalar bitki köklerini kemirerek, kalın kök ve yumruların içine girerek zararlı olurlar.

• Ayrıca yaralanma yerlerinden patojen bakteri ve funguslar bitkiye girerek çürümeler meydana getirebilirler.

 

Zararlı Olduğu Bitkiler

• Çok sayıda bitkide zararlıdır. En çok zarar yaptığı bitkiler arasında patates, soğan, bütün sebzeler, yer fıstığı, pamuk, mısır, buğday, arpa, yulaf, şeker pancarı ve tütün sayılabilir.

 

Mücadele Yöntemleri

 

Kültürel Önlemler

• Yaz sonu veya sonbahar başında yapılacak toprak işlemesi sayesinde larvaların sıcak ve kurak şartlarda bırakılarak ölmesi sağlanabilir

• Ekim nöbetinde, Tel kurdu bulunan tarlalarda zarardan aşırı etkilenen konukçular ekilmemelidir.

Kimyasal Mücadele

• Ortalama olarak m2’de 6 ve daha fazla sayıda larva mevcutsa ilaçlama yapılmalıdır.

 

Kimyasal Mücadelede Kullanılacak İlaçlar ve Dozları

 

Etkili madde adı ve oranı	Formülasyonu	Doz		Son ilaçlama ile Hasat arasındaki süre(gün)
		Dekara	Tohuma
Chlorpyrifos-ethyl, %25	WP	1.2 kg	12 g/1 kg tohuma	-
Imidacloprid, %70	WS		30 g/100 kg tohuma patates	-
Imidacloprid, 600 g/l	FS		35 ml/100 kg tohuma patates	-
Thiamethoxam, 350 g/l	FS		30 ml/100 kg tohuma patates	56

 

Kaynak: Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı