Botanik

Zeytingiller familyasından iki türü bulunan bitki cinsidir. Akdeniz iklim kuşağında yaygın olan ve kışın yaprak dökmeyen bir ağaççıktır. Makiliklerin tipik üyelerinden biridir. Boyu 3 m den uzundur ve 10 m ye varabilir. Uzun ömürlüdür. Denizli’nin Acıpayam ilçesine bağlı köyünde 1300 yıllık bir örneği bulunmaktadır. Güney Avrupa, Suriye ve Filistin’de yayılım gösterir. Türkiye’de Aydın, Balıkesir, Çanakkale, Isparta, İstanbul, Muğla, Mersin, Sakarya, Sinop, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Zonguldak yörelerinde görülür.

 

Yaprakları : Ysivri, 6-15 çift kenarlı küçük saplar üzerinde karşılıklı yer alır.

 

Çiçekleri : Mart –mayıs aylarında bir önceki yılın sürgünleri üzerinde bulunan yaprakların koltuklarında yeşilimsi beyaz  renklerde açar.

 

Meyveleri : 5-8 mm boyutlarında küremsi mavimsi siyah renktedir.

 

Yararları : Yapraklar ve meyveler ishal giderici,iltihap kurutucu,mikrop öldürücü,idrar söktürücü olarak kullanılır.Yaraların üzerine lapa olarak uygulanır.

 

Kullanım Alanları :

Süs bitkisi olarak bahçe peyzajında kullanıldığı gibi yaprakları ve taze dalları  da kesilerek hayvanlara yedirilir.

 

Boyama : Boyama amacıyla tohumlar bir gece önceden suda ıslatılır.ertesi gün bir saat kaynatıldıktan sonra şapla mordanlanmış yünler ilave edilerek bir saat daha kaynatılır.biraz saçıkıbrıs boya banyosunda eritildikten sonra yünler tekrar boya banyosuna batırılır ve soğuyuncaya kadar sık sık alt üst edilir. Elde edilecek renk yeşilimsi gridir.

 

Yetiştirilmesi : Orta derece humuslu gevşek yapıdaki kireçli topraklarda iyi gelişir.

Ilıman iklim sever. Süs bitkisi olarak bahçe peyzajında kullanıldığı için doğal yaşam alanları dışında da insan eliyle yayılmaktadır.