Maydanoz çabuk büyüyen ve belli büyüklüğü alınca biçilen bir bitkidir. Bu yüzden her biçim sonrası yeniden gübrelenmesi gerekir. Devamlı yeşil aksam meydana getirdiğinden, maydanozun gübrelenmesinde azotlu gübreler fazla kullanılır.
İlk toprak hazırlığında fosforlu, potaslı ve azotlu gübreler beraberce verilir. Bu gübreleme her yıl başında tekrarlanır. Dekara saf olarak 9 kg azot, 8 kg fosfor ve 13 kg potasyum önerilmektedir. Kumlu topraklarda miktarlar 15 kg azota, 12 kg fosfora ve 15 kg potasyuma yükseltilir. Bu temel gübrelemeden sonra, maydanozun yıl içindeki büyümesinde, her biçimden sonra sadece azotlu gübre atılır ve atılacak azotlu gübre miktarı dekara saf olarak 2-6 kg arasında değişir. Ticaret gübresi yanında, dekara 3–5 ton yanmış ahır gübresi kullanılır. Ahır gübresi toprağın 15–20 cm derinliğine güzelce karıştırılır. Ayrıca her biçimden sonra elenmiş ahır gübresi toprak üzerine serpilebilir. Atılacak elenmiş gübre miktarı dekara 500–2000 kg’dır. Ahır gübresini bu şekilde vermek sakınca yaratırsa, birkaç yıl bekletilmiş güvercin gübresiyle beraber iyi yanmış ahır gübresi, birkaç gün suda bırakılarak şerbet yapılır ve bu şerbetle maydanoz sulanır. Maydanoz şerbeti çok sever ve şerbet sonrası çok iyi ve hızlı gelişme gösterir. Hayvan besisi yapan yerlerde, hayvanların idrarlarının biriktiği çukurdan alınan 1-2 yıl bekletilmiş idrar 1/5 oranında suyla karıştırılmasından elde olunan şerbet de, bu maksatla kullanılabilir. Ağır topraklar, ahır gübresi yanında perlit ve kum da atılarak maydanoz yetiştirilir hale gelir. Islah edilen ağır topraklarda verim miktarı, en yüksek seviyesine çıkar ve maydanozun kalitesi de yükselir. Ancak biraz ağıra kaçan toprak yapısında, sulamaya çok dikkat etmek gerekir.