Habitusu: Armut ağacı daha çok dikine büyür. Tohumdan yetişen armut bitkileri kazık köklüdür. İyi topraklarda ve sulanan yerlerde yan ve saçak kök oluşumu iyidir.

Dallar: Armutlarda dallar odun ve meyve dalları olarak ayrılır. Meyve dalcıklarından topuz kargı ve dalcıklar elmalardakine benzerse de burada daha genç dalcıkların erken meyveye yattıkları da unutulmamalıdır. Bundan başka armutlarda keselere elmalardan daha çok rastlanır ve bu dal şekli bir kısım çeşitlerde çok yaygındır. Armutlarda dalcıklar elmalardan farklı olarak çoğunlukla tüysüzdür.

Gözler: Armutlarda yaprak sürgün ve çiçek olmak üzere üç tip göz vardır. Yaprak gözleri bir yıl önceki yaprakların koltuklarında teşekkül eden ince gözlerdir. Açıldıklarında tek tek yapraklar meydana gelir.

Sürgün gözleri daha çok dalcıkların uçlarında tepe tomurcuğu halinde olur. Uyanmaları ile kısa ve uzun sürgünler meydana gelir. Böylece dalcıkların büyümeleri ve tacın dallanması temin edilir.

Meyve gözleri dalcıkların uçlarında ve az sayıda olarak bazı çeşitlerde yaprak koltuklarında meydana gelir. Uçları sivri kenarları keskin ve tüysüzdür.

Çiçek gözleri armutlarda da karışıktır. Yani bunlarda da bir göz içerisinde hem çiçek ve hem de yaprak yerleri vardır. Böylece çiçekler açıldıkları zaman ağaçta yapraklanma da olur.

Meyve: Yalancı bir meyve yapısı oluşur. Genelde 50-400g arasında değişir. Meyve eti krem veya beyaz renkte olup, bazı çeşitler yumuşak, sulu ve aromalıdır. Büyük çoğunluğunda tereyağı kıvamında olup meyve kabukları paslıdır. Çekirdek evi etrafındaki yoğun taş hücrelerin oluşumu; çeşide, toprak yapısına, anaç (alıç) ve sulamayla ilgilidir.

Döllenme Biyolojisi: Armut çeşitleri genellikle kendine verimli olarak bilinirse de, kaliteli ve yüksek verimlilik sağlamak için karşılıklı tozlaşma gereklidir

Kaynak: Isparta İl Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü