İyi bir turunçgil anacının taşıması gereken özellikler;

1-Çok çekirdekli olması

2-Yörenin toprak ve iklim koşullarına dayanıklılık (Soğuklara en az kalem kadar dayanmalı)

3-Çeşitle iyi uyuşma

4-Hastalık ve zararlılara dayanıklılık

5-Bodurluk sağlaması

6-Verimliliği teşvik etmesi

7-Meyve kalitesinde artış sağlaması

8-Ağacın ömrünün uzatılması yönünde etkili olması istenir.

EN ÇOK KULLANILAN ANAÇLAR

1-TURUNÇ (Citrus aurantium)

-Tüm Akdeniz bölgesinde yaygın olarak kullanılır.

-Kolay çoğaltılır

-Kireçli topraklara dayanıklıdır.

-Tristeza (Göçüren) ve uçkurutan hastalıklarına duyarlıdır.

-Bazı limonlar ve satsuma mandarini ile iyi uyuşmaz.

-Cüceleşme, Gözenek virüs hastalığı ve kök boğazı çürüklüğü ‘ne dayanıklıdır.

-Ağır topraklarda gelişebilir,kazık kök eğilimi vardır.

-Turunç üzerine aşılı ağaçlar standart taç oluştururlar.

-Dona dayanımı iyidir.

2-ÜÇ YAPRAKLI(Poncirus trifoliata)

-Kış soğuklarına en çok dayanan anaçtır.

-Kök boğazı çürüklüğüne dayanıklıdır.

-Akdeniz iklim kuşağında sorunları vardır. Daha çok Karadeniz ve Ege kıyı şeridinde yaygındır.

-Limonlarla özellikle Kütdikenle uyuşması iyi değildir.

- Erken verim alınmasını sağlar.

-Cüceleşme hariç diğer virüs hastalıklarına dayanıklıdır.

-Kireçli ve tuzlu topraklara dayanamaz, kloroz başlar. Nematod’a da duyarlıdır.

-Portakal ve satsuma için uygun bir anaçtır.

-Bodurlaştırma özelliği vardır

ÜÇ YAPRAKLI X PORTAKAL MELEZLERİ

3-TROYER STRANJI

-Ağaçlar standart büyüklükte olur.Soğuğa dayanıklı ancak nematod ve kök boğazı çürüklüğüne duyarlıdır.

-Portakal (Washington, Moro), altıntop (Marsh seedlees, Red blush) ve mandarin (Özellikle Satsuma) ve Lizbon limonuyla uyuşması iyi bilinmektedir.

-Kirece ve kuru topraklara üç yapraklıdan daha dayanıklıdır.

-Üzerine aşılı çeşitlerde Çinko ve Magnezyum noksanlığı görülebilir.

4-CARRİZO STRANJI

-Erkenci ve verimlidir.

-Kuraklık ve nematoda dayanıklıdır.

-PH:7,6’ya kadar dayanabilir.

-Üzerine aşılı mandarinlerde kalite çok iyi olur.

-Büyüme gücü Troyer’den daha fazladır.

-Göçüren, Kavlama, ve hastalıklarına dayanıklı , cüceleşmeye ise duyarlıdır.

-Tristeza’ya dayanıklılığı turunçtan daha iyi olduğu için turunca alternatif olarak kullanılmaktadır.

Özellikleri verilen bu anaçlar dışında FLAYİNG DRAGON isimli ümitvar, bodur bir anaç üzerinde çalışmalar devam etmektedir.

ÇEŞİT SEÇİMİ

WASHİNGTON NAVEL :

-Genel olarak kasım-aralık aylarında olgunlaşır. Çekirdeksizdir.

-Meyve ağırlığı 200 –250 gram kadardır.-Puflaşma göstermez.

- Ağaç tacı yuvarlak ve orta büyüklüktedir.

- Orta erkenci, göbekli, sofralık portakallar içinde hem iç tüketim hem de ihracatta en çok talep gören portakal çeşididir.

-Kuru Madde % 11,31, asit oranı % 1,31 dir. Ağaç tacı yuvarlak ve orta büyüklüktedir.

- Meyveler ağaçta uzun süre kalabilir. Muhafazaya uygundur.

- Depo ve taşınmaya uygundur

- Döllenmesine gerek yoktur.

NAVELİNA:

-En erkenci göbekli portakaldır. Ekim sonu hasada gelir.

-İhracat açısından çok önemlidir.

-Ağaçları güçlü bir yapıya sahiptir.

- Meyve ağırlığı 200 – 250 gramdır.

-Çekirdeksizdir.

-Kuru Madde % 11,2, asit oranı % 0,89 dur

-İç, olgunluğa kabuktan önce ulaşır.

-Newhall ile birlikte en erkenci çeşitlerdir.

NAVELATE :

-Geçci bir çeşittir.

-Meyve ağırlığı 140 – 200 gramdır.

-Meyveleri oval ve göbekli, çekirdeksizdir.

-Meyve tutumu düşüktür

-Ocak başı – Nisan ortasında olgunlaşır.

YAFA :

-Meyvesi hafif oval, 170 – 200 gram ağırlığındadır.

- Çekirdeksize yakındır. Puflaşma görülmez.

-Genel olarak ocak-şubat aylarında olgunlaşır.

-Periyodisiteye eğilimi vardır.

-Ağaç yapısı güçlüdür.

- Depoda muhafazaya ve taşınmaya uygun bir çeşittir.

VALENCİA :

-Geniş,yuvarlak taçlı geççi bir çeşittir.

- Peryodisite eğilimi vardır.

-Meyveler uzun süre ağaçta kalabilir,

-Hem sofralık hem de sanayi için uygun bir çeşittir.

-Muhafaza ve taşınmaya uygundur.

-Kuru madde %.11.5, asit oranı %1.62 dir.

-Çekirdeksiz bir çeşittir.

-Meyveleri Nisan ayında olgunlaşarak temmuz ayına kadar ağaç üzerinde kalabilir.

Ayrıca iç pazara yönelik Yerli (Trablus, Kozan, Dörtyol) ve Kan (Moro, Tarocco) portakalı çeşitlerimiz bulunmaktadır.

MANDARİNLER

CLEMANTİN :

-Ağaçları orta büyüklükte, dalları dikensiz, soğuğa dayanıklı ve verimlidir.

-Depo ve taşınmaya elverişlidir.

-Meyveler basıkça, yuvarlak, bazen de boyunludur.

-Olgunlaşma döneminden sonra yağan yağmurlar clemantin mandarininde puflaşmayı artırmaktadır.

-Genel olarak ekim ortasında hasada gelmektedir.

SATSUMA :

-Akdeniz Bölgesinde Rize diye bilinen bir çeşidimizdir.

-Soğuğa dayanıklı ve erkenci çekirdeksiz bir çeşit olup, kireçsiz topraklarda daha iyi yetişir.

-Nem ister, ekim ayı içinde olgunlaşır.

-Peryodisiteye eğilimi azdır.

-Ülkemizde ihracatı en çok yapılan mandarin çeşididir.

FREMONT :

-Dalları dikensiz, erken meyveye yatar.

-Verimlidir, ancak peryodisite gösterir.

-Çok çekirdeklidir .

-Albenisi fazla, sık dikime uygundur.

-Hasat zamanı aralık-ocak aylarıdır.

-Olgunlaştıktan sonra 3 ay ağaçta kalabilir.

-Çok meyve tuttuğu zaman meyve seyreltmesi yapılması gerekir.

MİNNEOLA TANGELO :

-Ağaçları geniş taçlı, kuvvetli, yaprakları sivri uçludur.

-Meyveleri iri ve armudidir.

-Ağaçlar soğuğa dayanıklı ancak, meyveler duyarlıdır.

-Ocak-şubat ayında olgunlaşır.

-Altenaria citri (yanıklık) hastalığına çok duyarlıdır.

-Uygun tozlayıcı ister. Çekirdek sayısı tozlayıcı çeşide göre 7-12 arasında değişir.Dancy çeşidi tozlayıcı olarak önerilebilir.

LİMONLAR

İNTERDONATO :

-En erkenci çeşittir.

-Çekirdek sayısı 6-7 dir. Peryodisite eğilimli olup, eylül-ekim aylarında hasat edilir.

-Ağaçları orta güçlü ve dikensize yakındır.

-Hasat sırasında kabuk açık yeşildir. Meyve kabuğu sarartma için uygundur.

-Uçkurutana dayanıklıdır. En çok ihraç edilen limon çeşidimizdir.

KÜTDİKEN :

-Verimi yüksek, düzenli bir çeşittir.

-Hasadı kasım-şubat ayları arasında yapılır ve yaklaşık 9 ay depolanabilir.

-Meyve ucunda küçük bir meyve vardır.

-Uçkurutan ve zamklanmaya duyarlıdır. Kalın kabuklu ve çekirdek sayısı 10’ dur.

-Üstün kaliteli ve depoya uygun olması ihracata uygunluğunu artırmaktadır.

MEYER :

-Melez bir çeşittir.

-İnce kabuklu olduğu için, muhafazası uygun değildir.

-İç pazara yönelik yetiştirilir.

-Meyve çok büyük, sarımsı, 8-10 çekirdekli, çok sulu ve gevrektir.

-Periyodisite göstermez.

-Eylülde ekşi, kışın tatlı limon gibi, ilkbaharda ise tatlı portakal gibidir.

ALTINTOPLAR( GREYFURTLAR)

STAR RUBY :

-Meyve eti ve kabuğu kırmızı ihracata uygun, aynı zamanda en kırmızı altıntop çeşididir.

-Çok sulu ve lezzetlidir.

-Kök çürüklüğü, güneş yanığı ve herbiside duyarlıdır.

-Dal yapısı çok sık ve çalı gibi olduğu için yetiştirilmesi oldukça zordur, meyvenin büyümesini engeller.

-Meyve hasadı kasım-aralık aylarında yapılır, meyvesi depolanmaya uygun değildir.

MARSH SEEDLESS :

-Beyaz, çok verimli, düzenli meyve veren, partenokarpiye eğilimi yüksek bir çeşittir.

-Altıntoplar içinde sıcaklık toplamına en fazla ihtiyaç duyan çeşit olduğu için Türkiye’de istenilen kaliteyi yakalayamaz.

-Hasadı ocak ayı ortası ile mart ayı başında yapılmaktadır. Meyvesi uzun süre ağaçta kalır ve muhafazaya elverişlidir.

RED BLUSH :

-Dünyada en çok üretimi yapılan Altıntop çeşididir.

-Orta mevsimde, Marsh seedless’den önce olgunlaşır.

-Meyve eti pembe ancak meyve suyu beyazdır. Meyveler birbirine değdiği zaman yanak yapar.

-Puflaşma ve periyodisite göstermez.

-Ağaçta uzun süre kalabilir ve 4 ay süreyle depolanabilir.

-Yüksek ve düzenli verim alındığı için ülkemizde de en çok yetiştirilen çeşittir.

YAZININ DEVAMINI GÖREBİLMEK İÇİN BURAYI TIKLAYINIZ...>>>

Genç Ziraat