• Gübreler verimli kullanılmıyor, bitkiler dengeli ve ihtiyaç oranında verilmiyor
Hangi bölgede hangi bitki hangi şartlarda yetiştirilecekse, toprak analizleri de yapılarak ona göre gübre tavsiyesinde bulunulması gereklidir. Aksi halde topraktaki besin elementlerinin birinin bile fazlalığı diğer elementlerin eksikliğine neden olacaktır.
• Gübrenin uygulama şartları göz önüne alınmadan gübre çeşitleri bilinçsizce kullanılıyor, hangi gübre ucuz veya piyasada bulunursa o kullanılıyor.
Gübrenin uygulanacağı iklim ve toprak koşulları göz önüne alınarak gübre çeşidi belirlenmeli ve tavsiye ona göre yapılmalıdır. Bazı gübreler asit, bazı gübreler nötr ve bazıları ise alkali özelliktedir. Yanlış çeşit gübrenin sürekli kullanımı toprak koşullarında olumsuzluklara neden olabilecektir.
örneğin Ülkemiz topraklarının büyük bir bölümünde kireç yüksek oranda bulunmaktadır. Ancak çoğu çiftçilerimiz azotlu gübre olarak Kalsiyum Amonyum Nitrat (CAN) gübresi kullanmaktadır, bu çok hatalı bir uygulamadır.
• İşletmelerin küçülmesi nedeniyle girdiler ekonomik olmuyor, hem bölgeler arası hem de işletmeler arasında dengesizlikler görülüyor.
İşletmeler küçüldükçe birim alana yapılan masraf daha çok artıyor ve buda doğal olarak geliri azaltıyor. Oysaki daha büyük alana sahip daha yoğun tarım yapılan işletmelerde birim alan maliyeti daha az olmakta ve kazanç fazla olmaktadır.
• Toprak analizi yapılmadan, toprakta mevcut miktar saptanmadan bilinçsizce her yıl aşırı miktarda gübre kullanılıyor.
Bilinçsiz ve aşırı miktarda kullanılan gübrenin önce keseye sonra çevreye çok büyük zararı olmaktadır. özellikle hafif bünyeli topraklarda yumrulu bitki yetiştiriciliğinde azotlu gübrelerin aşırı kullanımı, boşa giden gübrenin artmasına ve yeraltı sularının kirlenmesine neden olmaktadır. Hem çiftçinin gübre için fazla para harcamasına hem de çevrede geri dönülmez kirlilik oluşmasına iki yönden zararlı olmaktadır.
• Bazı baklagillerde azotlu gübreler fosforlu gübrelere göre daha fazla miktarda kullanılmaktadır.
Bu uygulama doğru değildir. Çünkü baklagiller havanın serbest azotunu alarak köklerinde biriktirebilmektedir. Bu nedenle azotlu gübrenin daha az kullanılması gereklidir. Ayrıca bir grup bitkilerin havanın serbest azotundan daha fazla yararlanmak için mikrobiyal gübre kullanımı ile mümkün olacak ve daha az masraf sağlayacaktır.
• Bazı gübreler teknik özellikleri göz önüne alınmadan uygulanmaktadır.
Bitki besin maddelerinin bazıları toprakta hareket kabiliyetine sahip iken bazıları ise hareketsizdir. Gübrelerin toprağa uygulanmalarında bu özelliklere dikkat edilmelidir. Bazı uygulamalarda hareketsiz bir besin elementi olan fosforu bitki kök derinliyi yanına düşmeyecek şekilde toprağa uygulandığı bilinen bir gerçek olmasına rağmen bu elementi içeren gübreler toprak yüzeyine serpme olarak uygulanmaktadır. Bu tür uygulamalarda gübrelerden beklenen yarar sağlanamaz.
• Her element eksikliği ancak o elementin tarlaya uygulanması ile giderilir.
Bitki gelişiminin sihhatli olabilmesi, o bitki için toprakta eksikliği görülen elementin toprağa uygulanması ile mümkündür. Eksikliği hissedilen bitki besin maddesi yerine başka bir bitki besin maddesinin kullanılması bitki gelişimi ve ürün üzerine hiç bir olumlu etki yapmaz. Bu nedenledir ki toprak analizlerine dayalı bir gübreleme yapmamak maddi kayıplara sebep olur.